Mijn moestuin (33)

Jahaa. ... zelfs nu kun je nog zaaien. Wil je een moestuin 'beginnen' om te kijken of het wat voor je is, dan kun je dit jaar nog experimenteren. Koop snijsla,  radijs, winterpostelein, snijbiet en/of rucola. Of nog beter: vraag aan een moestuinder in je kennissen- of vriendenkring, of zij wat zaad over heeft, van dit jaar. De groentes die hierboven staan, kun je nu, eind augustus, nog prima zaaien! Snelgroeiend en dus na twee weken ook al te oogsten. En ze kunnen prima met wat minder zon toe. Door de minder warme dagen schieten ze in ieder geval niet meer door.

Doorschieten is een tuin- of landbouwterm en het betekent het te vroeg produceren van een ongewenste bloemstengel. De oorzaak ervan kan verschillend zijn en hangt van het gewas af. Vaak is de oorzaak een groeistagnatie door een koude- of droogteperiode, waardoor de plant niet oogstrijp wordt. Ook de daglengte kan een rol spelen.  Andijvie en sla die na de langste dag (21 juni) gezaaid worden, schieten in hetzelfde jaar niet meer door. Bij vroeger zaaien gaan de planten na een bepaald, vast aantal groeidagen doorschieten. Blaadjes of kroppen ontstaan dan niet meer. Dit jaar heb ik doorschietende planten gehad van: sla, andijvie, venkel (die is er heel gevoelig voor), en paksoi. Echt zonde, want oogsten heb ik dan niet of veel minder gedaan. Volgend jaar moet ik vroeger òf later zaaien, dan voorkom ik dit.

Maar even terug naar het zaaien, nú!

Zorg dat je een stukje grond hebt. Dat hoeft niet groot te zijn. Zomaar een randje langs je huis, een vierkante meter ergens in een hoek van je tuin of grond in een grote pot of teil is al voldoende. Bewerk de grond voor. Hiermee bedoel ik: maak de aarde fijn en haal niet alleen onkruid, maar ook de wortels van het onkruid weg. De grond die ik (her)gebruikte, bemestte ik licht met wat biologische koemestkorrels.

Ik nam twee soorten pluksla en rucola (raketsla) om te zaaien. De rucola zaaide ik in een brede geul wat ik markeerde met twee stokjes. De snijsla heb ik breedwerpig gezaaid op een zaaibed. Door de grond eerst weg te harken, krijg je een ondiepe kuil, hierin strooi je het zaad en vervolgens doe je de grond er weer overheen en maakt het wat hoger. Dit is op de foto niet te zien, maar het zaad ligt er prima.

Normaal gesproken geef je na het zaaien, altijd water met een sproeikop, zodat het water goed verdeeld wordt en licht op de aarde neerkomt. Ik zaaide op vrijdagochtend en zelfs aan de lucht zag ik al dat het zou gaan regenen. Dus ik hield het water geven lekker voor gezien. Als er 10 mm regen valt op drie vierkante meter, zou ik namelijk dertig liter water moeten geven. Maar er viel afgelopen weekend geen 10 mm, maar wel 34 mm. Dat is dus ruim 100 liter water en dat zijn ruim 10 gieters. Nee, daar ga ik niet tegenop sjouwen!

Het resultaat is er ook naar. Drie dagen later ontstaat er al een groen waas over het gedeelte waar ik de rucola gezaaid heb. Dat gaat sneller dan gedacht........

Het grote nadeel van het vochtige weer zijn:

 

Want ze presteren dit:

Dit hoort een Chinese kool te zijn.........

(Ik laat hem nog staan, want het hart is er nog niet uit.)

Terwijl het zó hoort te wezen:

Maar ook als het niet vochtig is buiten, zoeken de slakken zelf een donker, vochtig plekje op.

Onder de grote bladeren van de courgette,

(kijk nou toch: zónde!)

onder het onkruid,

onder een loopplank.

's Morgens vroeg kun je veel slakken 'vangen', maar ook door in donkere hoekjes te zoeken.

En eigenlijk moet je dat consequent doen: dagelijk, dus!

Ik heb nog net een foto van ze kunnen maken,

de huisjesslakken gooi ik over de schutting naar de buren.

Zij willen een vogelvriendelijke tuin!

Er zijn leuke vogels die slakken eten, volgens mij.

En die naaktslakken......... argh!

Niet te geloven dat mensen deze glibberige, vieze dingen ook nog op hun menu kunnen zetten.

Bij mij komen ze op het menu van de groencontainer.

En wat betreft de grote bladeren van de courgette en het onkruid:

dat ging ik manmoedig te lijf.

Even wieden en de tuin zoveel mogelijk onkruidvrij maken en houden.

Het lukt me nu prima!

Naast het onkruid vrij maken van de tuin, is schoffelen ook heel goed voor de bodem.

Door het schoffelen ligt het bovenste bodemlaagje los en dat zorgt ervoor dat er geen vocht uit de bodem naar de toplaag kan doordringen om daar te verdampen. Er blijft dus meer water beschikbaar in de bodem voor de planten. Nu ja, dat gaat op voor droge zomers! In dát rijtje hoort deze zomer in elk geval niet thuis.

Volgend jaar misschien?!

Het is dit jaar en bij mij in de tuin in ieder geval een slecht bonenjaar.

Maar gelukkig ben ik niet van één gewas afhankelijk.

En kijk eens, die bonen...... ze beginnen wel te komen, hoor!

Ik heb er alleen geen maaltijd van.

Ach, dan maar creatief koken.

Pas aten we 7 (!) sperziebonen, voor ieder één, daarnaast had ik courgette en  komkommer in overvloed. Dat smaakte toch nog lekker als gado gado!

De pruimenoogst van de oude pruimenboom is al lang geweest. Maar wat vreemd......

Het boompje wat ik drie jaar geleden bij een tuinder kocht als een Elstar appelboompje,

geeft déze vruchten.

Het lijkt toch verdacht veel op......... ja, op pruimen!

Ik vind het niet erg, want ik ben dol op pruimen.

En als er twee verschillende bomen zijn, heb ik een vroege en een late oogst. :)

Ik kijk even verder naar de oogst:

Prachtige en lekkere koolrabi!

Jammer, na één maaltijd (koolrabirisotto)  was het al op. Ik had maar twee koolrabi's in de tuin staan.

Volgend jaar méér zaaien!

Wortels, ja dit vind ik wow!

Want ze zijn goed gegroeid, zonder dat ik het zag.

En zó mooi recht!

Ik heb ze ook wel eens vol bochten en kronkels en met meerdere uitsteeksels geoogst.

Oh ja, dat was op de oude volkstuin van me: zware, onbewerkte kleigrond.

Ik heb nú voor het zaaien ruim 20 kg zand door de grond gemengd. Zandgrond is luchtiger en laat wortel- en knolgewassen beter groeien. Een mengsel dus ook!

Hier kan ik nog lekker lang en lekker veel van eten!

En ik oogstte kousenband. Wat een

lekkere, lange slungelbonen zijn dat.

Ik at ze vanavond héél, want dan merk je tenminste dat ze zo speciaal zijn.

Maar in de roti die we afgelopen week aten, had ik ze toch maar in hapklare stukjes gesneden.

Het was weer een lekker oogstweekje!

Wat een variatie en wat heb ik lekker gegeten!

Ik verheug me voor komende week alweer op lekkere wortelen, één grote Chinese kool, courgettes en......

nog veel meer, maar dat lees je de volgende keer!