Deodorant zelf maken

Ben ik een fanatiekeling die zelfs kokosolie onder de oksels smeert?! Volgens mijn zwager wel en inderdaad gebruik ik kokosolie niet alleen in de keuken, maar ook als onderdeel van verzorgingsproducten.  Niet alleen omdat het kan, maar ook omdat het een bewezen goede werking heeft.

En als iets gezond is voor je huid, goed voor het milieu  en goed voor je portemonnee, waarom zou je het dan niet gebruiken?!

Inmiddels zo'n tweeënhalf jaar gebruik ik mijn zelfgemaakte deodorant en daar ben ik erg tevreden over.

Leuke winactie

Zoals jullie gewend zijn deel ik op mijn blog altijd een recept of werkwijze. En deze keer heb ik een super leuke winactie voor jullie!  Dat is namelijk al weer veel te lang geleden.

Vind je mijn blogs leuk om te lezen? Wil je geïnspireerd worden door recepten, producten zelf maken of een bepaalde manier van leven? Deel mijn blog dan met anderen.

1. Meld je aan als volger. Door een verandering in het format van Blogger en doordat ik iets niet goed heb gedaan, zijn opeens al mijn volgers weg en dat ziet er een beetje sneu uit :(
   Klik even op de knop rechts....
2. Deel dit bericht via social media: Facebook, Insta, Twitter, Pinterest...…
   met #tijdvoortamar
3. Laat een reactie achter en laat me alvast de geur weten die je wilt ontvangen als je wint.

Je kunt kiezen uit de volgende geuren: Pepermunt ( I love it!) Lemongrass (verfrissend en zuiverend)  of Lavendel (ontspannend).

Zó maak je kans op een praktische deostick, gemaakt van pure en biologische ingrediënten.

De winnaar maak ik over één week bekend op mijn blog en Facebookpagina.

Op 13 april om precies te zijn!!

Lees nog even door voor meer weetjes over zweten, ingrediënten en nadelen van deo's uit de winkel en natuurlijk voor het recept. Win je niks, dan kun je het nog altijd zelf maken.

Het is geen korte blog, eerder een masterclass maar wel het lezen waard.

Zweten

Zweet het en je weet het....

Zweten doe je onder andere als je:

• intensief beweegt (sporten of lichamelijk werk)
• bij angst of zenuwen
• bij koorts of hoge omgevingstemperatuur

Zweten is belangrijk en doe je niet voor niets. Je lichaam ruimt gifstoffen op via je poriën en is blij als het weg is. Maar het belangrijkste doel is om de lichaamstemperatuur op peil te houden. Overtollige warmte raak je op deze manier kwijt. Zweten moet je dus niet voorkomen of blokkeren.

Je lichaam heeft wel 2 tot 5 miljoen zweetklieren en ze worden onderscheiden in:

1. Eccriene zweetklieren. Hier heb je er het meest van. Deze scheiden een soort waterig vocht af om vooral warmte af te voeren. Dit zweet stinkt niet!
2. Apocriene zweetklieren. Deze bevinden zich onder de oksels, de anus,de tepels en de voetzolen en beginnen vanaf de puberteit pas te werken. Vanuit haarzakjes scheiden ze een soort olie-achtig zweet af, dat geurloos is.

Geurloos? Ja..... totdat ze in aanraking komen met bacteriën op je huid die het zweetvocht omzet in stinkende stoffen. En daar komt dus die bekende zweetlucht vandaan.....

Per dag zweet je minstens 100 ml, maar dat kan oplopen tot zelfs 8(!) liter per dag bij extreem warm weer en zware lichamelijke inspanning.

Dit zweten is over je hele lichaam verdeeld.

Hoewel er onder je oksels wel de meeste zweetklieren zitten, wordt daar toch maar 1% transpiratievocht geproduceerd. Dat het daar toch meestal meer ruikt dan op andere plekken, heeft te maken met een slechte ventilatie onder je oksels, waardoor het vocht niet snel verdampt.

Emoties activeren deze vorm van zweten en die worden weer getriggerd door hormonen en stress!

Je kunt de hele dag intensief sporten of werken in het zonnetje en je ruikt niets verontrustends.  Maar in een angst- of stresssituatie kun je ineens een vreselijk zurige, sterke zweetlucht ruiken..... Je ruikt dan vooral de stof boterzuur of butaanzuur en dat voelt niet fris.

Die transpiratielucht en de bekende zweetplekken worden niet echt gewaardeerd. Vroeger liep Casanova al rond met speciale sponsjes in zijn kleding voor onder de oksels.

Tegenwoordig zijn er sprays of rollers in allerlei geuren en de meeste mensen beginnen de dag met hun oksels te verfrissen.

Deodorants

Deodorant is een cosmetisch product dat wordt aangebracht op de huid.

Als je kijkt naar hun werking, kun je twee soorten onderscheiden:

1. een deodorant (de = ont; orant = geurder) remt of verhindert het zweten niet, maar verdoezelt de geur door er een sterkere geur overheen te leggen
2. een antitranspirant verhindert het zweten zelf, waardoor er minder zweet onder de oksel komt en dus ook minder zweetlucht

De meeste deo's in Nederland maken geen onderscheid tussen een deodorant en een antitranspirant zoals in andere landen. Ze hebben beiden in zich.

Vroeger in Egypte gebruikte men aluinkristallen gemengd met water en dit hield niet alleen het zweten tegen,  maar gaf er ook een andere geur aan. In aluin zit al het woordje alu en dat is niet voor niets. Het is een vorm van aluminium.
In het oude Rome werd houtskool in combinatie met geitenvet gebruikt. Houtskool heeft in beperkte mate een absorberende werking waardoor geuren minder goed te ruiken zijn.

Vanaf de 19e eeuw werd zwaarder geschut ingezet en werden kalkoplossingen,  kaliumpermanganaat en zinkverbindingen gebruikt. Begin vorige eeuw werd aluminiumchloride toegepast, maar dat werkte zó effectief dat er gaten in de kleding vielen (zo zuur is deze stof).

Later werd aluminiumchloorhydraat gebruikt omdat dit minder irriteert en het pH-gehalte van de huid hoog houdt. Vanaf de jaren 60 kwam de eerste deo in spuitbus op de markt. En aluminiumchloorhydraat wordt nu nog steeds gebruikt in deodorants.

Naast sprayspuitbussen zijn er ook deorollers en beiden zijn slecht voor het milieu. De plastic roller is heel moeilijk te recyclen omdat hij uit een binnen- en een buitenkant bestaat. Het is goedkoper om een nieuwe te maken, wat dan ook gebeurt. Hierdoor wordt de plastic afvalberg steeds groter. De spray die meestal in een metalen spuitfles zit moet helemaal leeg en droog zijn om gerecycled te kunnen worden. Dat is in de praktijk bijna niet te doen. Daarnaast bevatten veel spuitbussen CO2  waardoor er meer broeikasgassen in de lucht komen.

Een zogenaamde naakte deo (verpakkingsvrij) is een beter alternatief.

Maar niet alleen voor het milieu is de deodorant schadelijk, ook voor je eigen gezondheid!

De huid, als grootste orgaan, heeft een groot absorberend vermogen, waardoor uitlaatgassen, sigaretterook, maar ook parfums en huidverzorgingsproducten en wat daarin zit, kan worden opgenomen in de lichaamsweefsels.

Zo bevat de meeste deodorant dus aluminium en om de deo langer houdbaar te maken ook parabenen.

Aluminium blokkeert als een antitranspirant je zweetklieren, waardoor je minder zweet.

Aluminium in borstcellen èn een snellere vorming van tumoren gaat samen.

Aluminium kan het risico op borstkanker vergroten, hoewel wetenschappelijk 'bewijs' ontbreekt.

Aluminium is een neurotoxic die in de hersenen Alzheimer kán veroorzaken.

Aluminium veroorzaakt gele vlekken in je kleding die er nooit meer uit gaan.

Parabenen zijn synthetische conserveringsmiddelen.

Parabenen worden toegevoegd om verzorgingsproducten langer te kunnen bewaren en besmetting met bacteriën te voorkomen. 

Parabenen hebben een zwakke pseudo-oestrogene werking, oftewel het zijn hormoonverstorende chemicaliën die een nadelige invloed hebben op de productie van het vrouwelijk hormoon oestrogeen.

Parabenen kunnen door deze werking mogelijk borstkanker veroorzaken, maar vreemd genoeg ontbreekt gedegen en uitgebreid onderzoek hier naar.

Parabenen worden aangegeven met de E-nummers E214 - E219.

Namen hiervan zijn oa Ethyl-p-hydroxybenzoaat (Ethylparabeen) E214, Propyl-p-hydroxybenzoaat (natriumzout) E217, Methyl-p-hydroxybenzoaat (Methylparabeen)E218.

Ik geef eerlijk toe dat ik hier géén verstand van heb.... maar ik weet wel dat dit niet in mijn moestuin groeit. ;(

Natuurlijk spelen bij het ontstaan van ziektes, zeker bij een complexe ziekte als borstkanker, meer oorzaken een rol. Een duidelijk oorzaak -  gevolg ontbreekt, maar dat is geen reden om te beweren dat het in het geheel niet schadelijk is. 

Het spreekwoord 'waar rook is, is vuur' komt bij me op. Het risico is er, gelukkig is er ook het alternatief!!

Zo maakt de Nederlandse Linda, van Loveli zelf deodoranten zonder aluminium en per maand verkoopt ze duizenden van haar producten.  Haar moeder kreeg zo'n 7 jaar geleden borstkanker en werd door artsen in het ziekenhuis geadviseerd om geen deo meer te gebruiken met aluminium erin.

Linda ging op onderzoek uit.... met als gevolg een opleiding tot natuurlijk cosmetic formulator en een  carrièreswitch, met het positieve bedrijf Loveli als gevolg.

Voor een breed en zelfs internationaal publiek zijn haar producten en onderzoeken beschikbaar. Geweldig!!

Haar deodorants bevatten onder andere kokosolie en natriumbicarbonaat.

De andere ingrediënten houdt ze (terecht) geheim. 

Twee natuurlijke ingrediënten, die niet milieuvervuilend zijn en biologisch afbreekbaar.

En.... hoe raad je het?
Ik maak dus ook een deo met kokosolie en natriumbicarbonaat....

Kokosolie wordt verkregen door extractie of persing van het wit van de kokosvrucht. Dit is iets anders als kokoswater of kokosmelk.

Kokosolie bevat caprine- en laurinezuren die bacteriën op de huid doden. Met name die bacteriën die verantwoordelijk zijn voor je zweet. Hoe handig is dat?!

In mijn blog over natuurlijke schoonmaakmiddelen  lees je meer over natriumbicarbonaat. O.a. dat er veel namen voor hetzelfde product zijn: Natriumbicarbonaat dus,  Zuiveringszout  - Maagzout - Baksoda - Dubbelkoolzure natron - dubbelkoolzure soda - E500 - NaHCO3 - Baking Soda (VS) - Vichyzout (België). 

Als schoonmaakmiddel heeft dit witte, kristallijnen poeder zich inmiddels bewezen in mijn huishouden, maar ook als onderdeel in verzorgingsproducten heeft het een goede werking.

1. het werkt licht schurend en reinigend door kleine kristallen
2. het werkt als luchtverfrisser hoewel het zelf geurloos is
3. het absorbeert en brengt pH-waarden in balans

Vooral deze drie eigenschappen maken natriumbicarbonaat geschikt om te gebruiken in deodorant. Het absorbeert vieze luchtjes en brengt de zuurgraad van je huid weer in balans.

Op een zonnige middag zag mijn lieve vriendin Christine  bladen vol goudsbloemblaadjes op de vensterbank liggen. Ik vertelde dat ik ze liet drogen om er vervolgens Calendulazalf van te kunnen maken. Ze vond het zo leuk dat ik haar recept voor deo kreeg. Een heel eenvoudig recept, want daar houden we van! Zonder dat ik onderzoek deed naar de werking van alle  ingrediënten, ben ik het gewoon gaan proberen. 

Het onderzoek nam wat meer tijd in beslag, maar dat lees je nu ein-de-lijk  hier.
Ondertussen heb ik de deo al uitgebreid zelf kunnen testen.....

Hier  het recept...

Deodorant made by me

                           voldoende voor 3 deo-sticks of een klein potje

Ingrediënten:

• 1 eetlepel kokosolie
• 1 eetlepel arrowroot poeder
• 1 eetlepel natriumbicarbonaat of baking soda
• paar druppels essentiële olie (citroen werkt ook antibacterieel
  

Werkwijze:

Ik vind het zo leuk dat je met relatief eenvoudige en biologische ingrediënten zelf verzorgingsproducten kunt maken.

En dit is zó simpel.....

Doe de kokosolie in een schaaltje. Kokosolie heeft als smelttemperatuur 24-26 graden en met even stevig roeren, bereik je dat de kokosolie 'smeuïg' wordt.

Voeg de poedervormige natriumbicarbonaat en arrowrootpoeder  toe en roer goed door.

Geef een geurtje mee door een paar druppeltjes goede etherische olie toe te voegen.

Doe de deo in navulbare deosticks of in een glazen potje.

Gebruik je een stick? Zet deze een half uurtje in de koelkast om hard te worden.

In een stick past ongeveer 18 gram van deze deo.

En hoe werkt deze deo nu in de praktijk?

Ik merkte een duidelijk verschil tussen stress- en angstzweet - waar bijna geen deo tegenop gewassen is - èn zweet door inspanning van intensief lichamelijk werk. 

In het begin leek het of mijn lichaam eraan moest wennen, de deo werkte niet gelijk goed.

Maar ik ben het blijven gebruiken

En dat klopt, las ik later... het is alsof je lichaam moet omschakelen van de agressieve stoffen naar een huid- en milieuvriendelijk alternatief. Je lichaam kan weer ontspannen reageren op niet-prikkelende stoffen.

Ik vond zelf het smeren met je vingers vanuit een potje verre van prettig. En het is onhandig mee nemen. Zit je in een meeting en wil je even wat verfrissing aanbrengen...… dan is dat lastig.

Sommige vrouwen vinden dat smeren prima werken, verschil mag er zijn.

Voor mij werd het pas echt leuk en makkelijk in gebruik toen manlief speciale deo-sticks voor me kocht: 

praktisch, klein en navulbaar. Helaas van plastic, maar wel herbruikbaar. Vind je dit niets? Doe dan deze deocrème in een klein glazen potje....

In de zomer gebruik ik overigens toch een potje:  op de camping of het strand is deze deostick namelijk onbruikbaar!

De kokosolie wordt door warmte volledig vloeibaar en loopt eruit. Een potje met schroefdeksel is  handiger voor op vakantie.

Hoewel het arrowrootpoeder een plantaardig en biologisch bindmiddel is -wat wordt gewonnen uit de pijlwortelplant - kan het niet op tegen de vloeibare kokosolie.

Houd rekening met een omschakelingsperiode van je lichaam, de tijd hiervoor kan bij iedereen verschillend zijn.

Experimenteer eens met verschillende etherische geurtjes en kijk wat het beste bij jou past.

Nu vergeet ik wel eens mijn deo te gebruiken, het lijkt of mijn lichaam het zweten meer zelf reguleert, of dat ik minder zweet. Heb ik op een dag speciale afspraken of ga ik lang weg, dan gebruik ik mijn deo weer wel. 

Kortom: verfris jij  jezelf ook eens met deze gezonde deo?!

En dat kan super easy met de winactie: laat een reactie achter met de geur die je wilt proberen en klik rechts op volgen.

Ik ben benieuwd.....…

Deze blog is tot stand gekomen door persoonlijk onderzoek en ervaring. Ik heb er veel over gelezen en uit diverse bronnen mijn informatie geput.

Bronnen:
Boek: de 6 natuurlijke wondermiddelen; door A. Moro Buonzo

Internet:
Wikipedia over deodorant
KWF over borstkanker en aluminium in deo
de Trouw  de verdieping: is deo met aluminium schadelijk?!
Loveli, de natuurlijke deo en diverse blogs
Wikipedia over parabenen
Natuurwinkel Maastricht; wat zijn parabenen
Dr. Jetske Ulree over huidverzorging