Tja.... wát zou daar in zitten?!
Een mooie fles in m'n kelder zonder opschrift. Handig van me!
Wanneer ik de inhoud erin schenk, denk ik: dit is overduidelijk, dat kan ik niet vergeten.
Echter na driekwart jaar en duizend en één andere dingen gedaan te hebben, heb ik dat dus wel.
Het is een likeur, dat kan ik ruiken. Op andere flessen staat aardbeien- en pruimenlikeur,
laurierlikeur herken ik aan de kleur, dus die zijn het niet....
Ik ben eigenlijk op zoek naar een fles zwarte bessenlikeur, misschien is dit 'm,
misschien ook is het de sloe gin (klik) die ik afgelopen jaar maakte....
Ach, weet je wat... het ruikt lekker naar bessen en dát heb ik nu net nodig voor mijn idee!
Jam met een edelsteentje.
En hoe ik daar bij kom? Dan moet ik een paar jaar terug. Het was op de Veluwe, langs een bospad
stond een uitnodigend bordje. Toen we het paadje volgden kwamen we in een tuin,
waar de eekhoorns en vogels dagelijks op bezoek kwamen.
Op een grote tafel stonden heel veel potjes keurig met een mooi stukje stof over het deksel heen, gesorteerd op smaak! De mevrouw was een echte jamliefhebster.
Natuurlijk maakte ik een praatje en bekeek het resultaat van haar noeste arbeid.
Sommige potjes hadden een glinsterend diamantje - zo'n stickertje dan - op het deksel.
Deze potjes jam waren ook wat duurder.
Het geheim werd me verklapt: in deze jam zat als extra smaakmaker een lepel likeur.
Bij de abrikozenjam een lepel Grand Marnier, bij de bramenjam Cointreau etc. etc.
Ik weet het niet meer precies.
Wel weet ik haar uitleg nog. Natuurlijk moet je drank niet meekoken met de jam,
want dan verdampt de alcohol. Nee, wanneer je de jam in de potjes giet,
voeg je een lepel drank toe.
Dan krijg je een speciale jam die een diamantje verdient.
Dit jaar krijg ik van mijn drie zwarte bessenstruiken weer een geweldige opbrengst en besluit ik
er jam van te maken. Maar gewoon is zó gewoon: ik voeg er wat likeur aan toe.
Zwarte bessenlikeur, of misschien is het toch sloe gin.
Ach, maakt niet uit: naar de werkwijze!
Zwarte bessenjam met een edelsteentje
voor 4-5 potten van 500 g
Ingrediënten:
- 1 kilo zwarte bessen
- 450 g geleisuiker 2 : 1
- 4 (of 8) lepels zwarte bessenlikeur of sloe gin
Hoe maak ik het klaar:
Je kunt natuurlijk elke hoeveelheid zwarte bessen nemen die je zelf hebt, pas de suikerhoeveelheid aan volgens de verhouding op het pak.
Ontdoe de zwarte bessen van hun steeltje (man, man, wat een werk is dát! 'k Weet al waarom ik niet eerder zwarte bessenjam maakte) en was ze schoon.
Doe ze in een grote ruime pan en vermeng met de suiker.
Pureer de bessen zo fijn als je zelf wilt met de staafmixer. Ik vind het lekker als er nog wat besjes te zien en te proeven zijn.
Breng de vruchten met de suiker aan de kook op middelhoog vuur. Je hoeft echt geen water toe te voegen.
Als het kookt laat je de jam 4 minuten doorkoken.
Zorg dat goed schoongemaakte, met sodawater omgespoelde jampotten klaar staan.
Schenk de nog dunne jam in de potten.
Lepel nu in elke pot één - of naar smaak twee - lepels likeur of gin erbij.
Draai het deksel stevig op de pot en keer om. De drank vermengt zich nu met de warme jam
en de alcohol kan er niet meer uit.
Margaretha kwam langs en onder het kletsen vergat ik bij een aantal potjes de likeur toe te voegen.
Geeft niet: zo is er voor elk wat wils.
Zij heeft voorgeproefd - met een lepel likeur erbij - en vond 'm heerlijk!
Natuurlijk plakte ik een klein edelsteentje op de pot als verwijzing naar de inspirerende jammetjes
waar ik ooit mee kennis maakte.
Mmmmmm, dat edelsteentje doet 't 'm wel, hoor...
Ben benieuwd wat jij er van vindt.
Ben je net als ik geen boterham-met-jam-mens? Je kunt jam ook gebruiken voor in de taart, de boterkoek,
samen met clotted cream serveren bij scones, over ijs of door een bak yoghurt roeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten