Tijd in mijn keuken (4)

Voordat ik begin  met mijn weekmenu eerst iets anders. Iets wat ik echt belangrijk vind....

Don't waste food

Weggooien is zonde, ik val in herhaling. Op mijn blog probeer ik allerlei tips te geven wat je kunt doen met bijvoorbeeld oud stokbrood, rimpelige appels, leftovers van de warme maaltijd....

En bruine bananen.... die kun je dus prima invriezen voor een lekkere, ijskoude smoothie. Je kunt er ook bananenmelk of bananenijs van maken. 

Puur banaan, heerlijk banaan!!

Heb jij nog leuke tips hoe je eten een tweede kans geeft? En verspilling tegengaat?

Lees verder en zie hoe ik leftovers gebruik en zelfs de schilletjes van de walnoot nog kan gebruiken.......

Geniet je ook weer mee met mijn weekmenu? Wie weet kan ik je inspireren met lekkere recepten.

Mijn weekmenu

Op zondag aten we aardpeerrisotto  en daar konden gelijk de gedroogde paddenstoelen in, die ik de dag ervoor in mijn droogkastje had gelegd. Gedroogde champignons week ik een half uurtje voor, maar ze zijn vele malen krachtiger van smaak geworden dan verse champignons. Logisch, met drogen verdwijnt het vocht, het product krimpt ook altijd, maar de smaken verdwijnen niet, ze zijn juist geconcentreerd aanwezig. Het weekwater gebruikte ik ook in de risotto, maar als je dit niet doet, is het een krachtige bouillon voor een paddenstoelensoep.

Op maandag aten we pompoensoep en ik maakte - gewoon volgens mijn recept -  bijna 5 liter! Pompoen is een echte bewaargroente en ik heb er nu nog drie over. In het donker in een koele schuur, zijn ze nog steeds goed!

Soep kun je makkelijk invriezen en bewaren voor een andere keer. Ik heb er eerlijk gezegd de hele week van gesnoept tijdens de lunch. Dit kwam heus wel op. Het is immers het aller-lekkerste recept van pompoensoep!!

Hoe ik ook de pompoenpitten gebruik, lees je verderop in m'n blog....

Op dinsdag klonk er een hoeraatje bij ons in huis. We aten weer Surinaamse vega pastei.
Als het gaat om het opmaken van de augurken die hierin verwerkt zijn, kan ik dit nog heel vaak eten. Ik heb ze niet geteld, maar heb zeker zo'n 60(!) potjes augurken in gemaakt, de afgelopen zomer.


Op woensdag  aten we weer aardperen op de manier zoals ik ze het liefst eet: gegratineerd met walnoten en op een bedje van sla.

De walnoten had ik nog over van mijn wildplukavonturen.... maar wat een werk om die allemaal te kraken. Lees hieronder meer....

Op donderdag kwam  mijn moeders spruitjesovenschotel op tafel. Heerlijke spruitjes met vega ham en kaas. Veel oudere recepten, die ik al in 2016 plaatste, hebben wazige en lelijke foto's,  omdat ik toen meer met het schrijven bezig was en minder met foto's maken. Ik maak mijn blogfoto's altijd met mijn telefoon, waar een erg goede camera op zit. Maar die oude foto's zijn van mijn oude camera... het verschil is té erg. Dit recept had een opfrissing nodig met foto's dus aten we het deze week.
En het resultaat?

Is dit uitnodigend genoeg? 

Ik bedoel... het is al echt klaargemaakt en precies zó ligt het op ons bord. Het is geen foodfotografie kunstje voor in een tijdschrift....
Ik was de foto's trouwens nog bijna vergeten omdat ik zo'n trek had. Gelukkig at oudste zoon later omdat hij aan het sporten was, dus zijn bordje staat nu op de foto. ;)
Op vrijdag aten we couscous met boerenkool. Had ik al gezegd dat er toch nog wat boerenkool in mijn tuin stond?

Het is niet veel, maar één stronkje was precies genoeg voor dit recept.

Omdat het nog niet echt gevroren heeft, oogstte ik de boerenkool de avond daarvoor. Ik waste en spoelde ze goed schoon en vervolgens stopte ik ze in de vriezer. 

Zo gaat er toch een 'nachtje vorst' overheen, waardoor ze zoeter wordt. Het snijden kan ik op deze manier ook achterwege laten, want in de vriezer vriezen de blaadjes als het ware kapot. Als je de zak een beetje ruw behandelt, zijn de blaadjes al los van de steel en fijn geworden.

Op zaterdag  was het - banaal gezegd - restjesdag. Mooier gezegd: pastabuffet met veel gangen.
Nu was het niet alleen pasta, het bleek ook iets van risotto, nasi en zelfs nog een restant rode kool te zijn. Ik zat die dag even laag in mijn energie en wilde niet alleen mijn tupperware bakjes weer eens in de roulatie hebben èn de vriezer wat leger maken, maar ik wilde het ook zelf even wat makkelijker hebben.
Sommige left-overs hadden namelijk nog wel een make-over kunnen gebruiken.
Zo kun je makkelijk bitterballen of kroketten maken van restjes risotto, rijst of graan. Zie mijn inspiratie-idee van de quinoa kroket

Ook zag ik deze week een filmpje voorbij komen van macaroni muffins. Vermeng je overgebleven pasta met ei, voeg wat bloem en geraspte kaas toe en bak ze in een muffinvorm bruin.

Een erg leuk idee voor een lekkere lunch, lijkt me!

Maar goed, deze keer deed ik niets van dit alles.... 

Trouwens, zonder magnetron zijn leftovers ook prima op te warmen.

Ik haalde ze een paar uur van tevoren uit de vriezer. Beter is nog een dag van tevoren zodat je ze rustig in de koelkast kunt laten ontdooien. Dit geeft ook de koelkast een koude-boost, zodat je daar weer energie bespaart.

Verwarm ze in een hapjespan met deksel erop of in de oven.... af en toe even doorroeren en je eten is klaar.

Ik kan in ieder geval weer vooruit met mijn bakjes.... 

Walnoten: héél gezond!

Noten zijn gezond!  En vooral voor vegetariërs zijn noten een welkome en gezonde aanvulling op hun menu. Ze bevatten gezonde vetten (maar wel vet, dus maak het niet te bont!) en veel eiwitten.

In de herfst ga ik als een heuse eekhoorn de paden op, de lanen in... op zoek naar noten. Afgelopen herfst organiseerde ik voor het eerst ook wildplukwandelingen in de stad en dat was erg leuk om te doen. Dat krijgt zeker een vervolg. We vergeten zó vaak dat er uit de natuur  veel eetbaars te halen is. Uit de winkel is het niet per definitie veiliger of schoner. Weet jij wie er daar gelet heeft op het groeiproces en of iedereen in de 'fabriek' (vies woord als het over voeding gaat) zijn handen heeft gewassen?!

Ik heb nog een grote mand hazelnoten staan en een wat kleiner mandje met walnoten en ik voel me er rijk mee!

Ik kraakte woensdagmiddag heel wat walnoten weg, samen met vriendin Christine en dochterlief. We waren anderhalf uur bezig, want het was erg bewerkelijk!  Maar het was heel gezellig.

Je kunt thee drinken en kletsen, maar je kunt ook thee drinken, ondertussen je handen laten wapperen en kletsen.... vrouwen kunnen dat prima!

En toen we zó bezig waren, al die stukjes walnoot uit de schil en tussen de tussenschotjes uit te peuteren -tja,dat heb je met zelfgeraapte walnoten - die breken snel en zitten vast in de schil....

Toen bedacht ik me weer hoe het klopt dat de vorm van de walnoot aangeeft waar het goed voor is....

Vind je ook niet dat het lijkt op twee hersenhelften?

Nou, zó mooi is de natuur dus: walnoten zijn inderdaad goed voor je hersenen.

Zit je op school en moet je veel leren? Verricht je op kantoor veel denkwerk?

Neem geregeld wat walnoten, want die zijn erg goed voor je!

Walnoten zijn verder licht laxerend, reinigend voor je darmen, ze helpen helen bij ontstekingen en zijn goed voor je lever.

Kortom: eet regelmatig wat walnoten. 

Ik neem hier en nu een schaaltje erbij..... kan ik me gelijk wat beter concentreren! 

Ik bedacht me ook dat ik had gelezen dat de tussenschotjes van de walnoten geschikt zijn om thee van te trekken. Volgens mijn boekje is deze thee een goede hulp bij verkalking van de kransslagaders, hartpijn en koorts. En ik neem aan dat er dan bedoeld wordt dat het een goede hulp is om deze aandoeningen te verminderen... ;)

In ieder geval was het deze dag dé tijd om het eens uit te proberen. Tussenschotjes zag ik genoeg.

Eerst week je de tussenschotjes van ongeveer 5 walnoten een nacht in water. De volgende morgen kook je ze even op met voldoende water voor een kopje en drink je de thee voor het ontbijt.

Ik was erg benieuwd, maar hield me aan de inweektijd.

Zou het erg bitter smaken? 

De smaak viel mee, het was niet zo uitgesproken en goed te drinken.

Hoewel ik naar mijn weten geen last van mijn hart heb, is het toch leuk om deze thee te drinken.

Misschien werkt het preventief. Wie weet..... 

Zaad winnen

Van mooie, grote pompoenen - uit eigen tuin gekweekt - kun je ook het zaad te gebruiken.

Ik heb pompoenzaad gedroogd in mijn droogkastje en eigenlijk wilde ik het pompoenzaad - die groene pitten - gebruiken om te eten. Het kan prima door granola of in bakrecepten.

Maar dat openpeuteren van al die zaden.... daar heb ik me nog geen tijd voor gegund.

Ik bewaar het pompoenzaad voorlopig maar, om het over een maand of twee te zaaien.

Dit jaar moet het me lukken!! Belangrijk is om de zaden droog en op  kamertemperatuur te bewaren. Vorig jaar was het zaad gaan schimmelen. Ik bewaar het nu in een glazen potje in de kelder en kijk regelmatig of het er nog goed uit ziet.

Wil je dit zelf ook doen, maar heb je geen eigen pompoenen? Koop dan een biologische pompoen, waarvan je het zaad laat drogen. Dit hoeft niet met een droogkastje, het kan ook eenvoudig op het aanrecht in een bakje of op een velletje keukenpapier. Wrijf wel de restjes vruchtvlees eraf, zodat ze goed schoon zijn. Wanneer je geen biologische pompoen neemt, heb je kans dat het een hybride-ras betreft. Dit is een groente gewonnen uit veredelde zaadtechnieken die geen bruikbaar zaad opleveren. Hierdoor blijven boeren bijvoorbeeld afhankelijk van zaadtelers.

Naast  pompoenzaad dat ik opnieuw gebruik, doe ik dit ook bij rode pepers.

Ik kocht de mooiste en grootste rode peper die ik kon vinden, dan zal het zaad deze eigenschappen vast doorgeven. Rode peper kan trouwens al in februari gezaaid worden.

Ik verzamel overigens ook zaad van kruiden: van dille en koriander zijn de zaden heel goed te gebruiken in de keuken, maar  natuurlijk kunnen ze ook opnieuw de grond in.

Zaad  van courgettes en tomaat koop ik meestal, mijn ervaring is dat dit beter gaat.

Heb je nog geen moestuin? Ook in een siertuin of een klein strookje groen naast je huis, kun je best wat plantjes neerzetten waar je later in het jaar lekker van kunt eten. Heb je wel eens opgelet hoe decoratief een rabarber, venkel of boerenkool is? Gewoon gebruiken..... :)

Kippeneieren

Yes! Mijn kipjes leggen deze week weer eieren, dus ik kan weer aan het bakken gaan!

Waar het aan ligt, dat de kipjes stopten met eieren leggen, weet ik niet precies. Ik heb erover gelezen: kippen worden geboren met een van tevoren vastgesteld aantal eieren die ze tijdens hun leven kunnen leggen. Vergelijkbaar met een vrouw bij wie ook al vast staat hoeveel keer ze in haar leven een eisprong krijgt....

Dus die eitjes komen heus wel....  

Kipjes leggen hun eieren het meest in de eerste twee jaar van hun leven. En ze leggen  (tijdelijk) niet door stress, verschil van voer, als ze in de rui zijn of midden in de winter.

Dit laatste gaat bij mijn kleine kipjes niet op: ze zijn juist net voor de kortste en donkerste dag van het jaar begonnen....

Misschien leggen ze hun eitjes ook wel, maar omdat ze van mij door de hele tuin mogen scharrelen, leggen ze hun eieren niet in het broednest, maar ergens onder de heg of onder een boom in de tuin. Daar moet ik dan nog eens naar op zoek gaan.  Oh..... ik weet nog een beter idee:  ik de kinderen met hun vriendjes schatzoeken  in de tuin. Zoek de eieren! 

Oh.....  is het nog te vroeg voor Pasen??

Bakken

Tja..... die mislukte koekjes..... die ga ik gewoon opnieuw bakken, want wat vond ik bij de Aldi - die soms verrassend veel biologische producten heeft? Juist ja.... gepofte quinoa.
En omdat mijn potje amandelpasta nog staat, maak ik ze opnieuw.
Wat me als eerste opvalt is de totaal andere verhouding die ik nu krijg. Gepoft graan is super licht, want er zit veel lucht in.
Helaas…. het recept is nog niet geschikt om te delen..... ik kreeg geen goede koekjes.
Deze week hoorde of las ik ergens over 'zelf beproefde' recepten. Dat bleef even haken.
Bestaat het tegenovergestelde dan ook? Gewoon maar een recept op papier verzinnen en het helemaal niet uitproberen en proeven?
Ik ben erg verbaasd, maar als ik me strikt aan een recept houd en er klopt weinig van de verhoudingen etc.... dan heb ik wel zo mijn vraagtekens erbij.

In de kelder staan drie ijsdozen.... uiteraard niet met ijs erin, maar dat is om mijn 'Carne de Membrillo' in op te bergen. Carne de wát? Ik maakte zelf kweepeergelei van het sap van kweeperen. Ik voegde suiker toe aan de vruchtmassa die overbleef en ik kookte het urenlang in..... het resultaat: deze Spaanse Carne de Membrillo. In Spanje is het een delicatesse die verkocht wordt in houten spanen doosjes. Het wordt bij een kaasplankje of tapas geserveerd als zoete tegenhanger.
Je kunt het echter ook als vulling voor bonbons gebruiken.

En dat doe ik!!

Kun je ooit aan kweeperen komen? Neem ze met beide handen aan en ga met deze heerlijke vrucht lekker aan het kokkerellen. Klik je hier  dan kom je bij het tongstrelende, hemelse recept van deze bonbons.
Dit was nog zonder eieren, maar toen bakte ik een ondeugend taartje met dronken pruimen en vruchten uit de rumtopf.
Over een rumtopf heb ik nog niet geschreven, maar dit jaar ben ik - enthousiast gemaakt door onze buren - aan een echte rumtopf begonnen. Ik zal er later nog een blog aan wijden. Het is de bedoeling dat je de zoete rum drinkt en de vruchten.... tja, die kun je weggooien. Weggooien? Nee, daar houd ik niet van. Ik mengde ze door dit taartje.  In dit taartje kwamen de vruchten van de buren. Ik kan nog even vooruit met mijn eigen rumtopf.
Mijn kinderen zijn wat huiverig voor dit taartje, maar de alcohol is bij mij in de oven helemaal vervluchtigd. Natuurlijk kregen de buren ook taart om te proeven.
Heb jij nog vruchten in rum of likeur staan?
Check dan dit lekkere recept van een ondeugend taartje.

In het weekend bakte ik opnieuw met vruchten: lekkere stoofpeergebakjes. Dit jaar heb ik nog heel wat weckpotten gevuld met stoofperen staan....
Jammer dat deze gebakjes wel erg snel op gaan. Volgende week maar weer eens bakken.

Nog één keer mijn keukenmachine...

Het lijkt wel een soap.... maar nu mijn laatste idee met de keukenmachine.

Misschien dat ik het nog niet gedeeld heb, maar sinds november werk ik weer op school. Ik ben op dit moment invalleerkracht in groep 7 voor een langere periode in verband met ziekte. En hoewel ik het niet verwacht had, vind ik het héérlijk! Natuurlijk kost het me de nodige energie en geef ik mezelf graag voor 200%.....  Wat ik ook leuk vind is de vrijheid die ik krijg om eigen lessen te ontwikkelen en uit te voeren. En die neem ik ook met beide handen.

Ooit heb ik op mijn vroegere school waar ik werkte een eenvoudige techniekles gegeven en deze wilde ik herhalen. En daarin is dus een hoofdrol weggelegd voor mijn oude keukenmachine, want hij hoeft nog niet weggegooid.....

Ik nam een emmer gereedschap van Peter mee. Allerhande kleine schroevendraaiers en torkjes (ik wist niet eens dat dit woord bestond) nam ik mee.

Na een oproepje op Fb kreeg ik van meerdere mensen kapotte elektrische apparaten  aangeleverd. Voor de veiligheid knipte ik de stekkers eraf.

De opdracht op school was simpel: per twee of drie kinderen is er een elektrisch apparaat, pak passend gereedschap en haal het uit elkaar. En.... het hoeft niet meer in elkaar gezet te worden! Da's wel zo makkelijk.

Kinderen kiezen trouwens zelf voor deze activiteit, want zijn kinderen niet geïnteresseerd, dan mogen ze ook schilderen of (scrunchies) naaien of gedichten schrijven of lezen...… 

De binnenkant van zo'n apparaat komt bloot en leert kinderen hoe iets in elkaar zit. Mijn enige opdracht is: probeer te tekenen hoe een binnenkant eruit ziet of teken hoe de stroom loopt. Tegenwoordig zit er in bijna elk apparaat wel een printplaat. Zelfs in een oude Senseo… behalve in mijn 'antieke' keukenmachine dan. De kinderen keken ook naar bijzondere en waardevolle metalen. 

Ik kreeg hier net zoveel energie van als sommige kinderen. Zeker toen één (bijzondere) leerling  naar me toe kwam met glinsterende ogen en zei: "Juf, dit is ècht de leukste les die ik ooit heb gehad. Ik wist niet dat er zulke leuke dingen op school konden." Toen ik zijn enthousiasme en nieuwsgierigheid zag, wist ik het..... hier doe ik het voor!

De keukenmachine bevatte veel koperdraad. De hard kunststof buitenkant was niet interessant meer.....  maar wat er in zit, dat krijgt op deze manier het daglicht nog een keer te zien.

Werk je niet op school of met kinderen, dit is ook een erg leuk idee om met een kinderfeestje te doen. Geef ze een elektrisch apparaat, wat gereedschap en je hebt geen kind aan ze.....

Dilemma van de week

Knoflook uit de tuin..... dát zou eens leuk zijn. Maar vooralsnog moet ik het doen met knoflook uit de winkel. Mijn dilemma heeft weer te maken met waar de knoflook vandaan komt.
Want gewone Hollandse knoflook kan goed tegen het Nederlandse weer en met de uitlopers die eraan gaan groeien in deze tijd van het jaar, kun je ze dan makkelijk in de tuin planten. 

Maar ja, deze knoflook komt vanuit de hele wereld.

Welke zou jij kiezen? Die uit Argentinië, China of Spanje?

En welke argumenten spelen voor jou mee? 

Tot volgende week!

Dan verschijnt voorlopig alweer de laatste blog in deze serie: 'tijd in mijn keuken'