Tijd in mijn keuken (2)

Shameful….. ik heb deze week wat afgeblunderd, maar vooruit.... beloofd is beloofd: ik deel het gewoon. Niet alles gaat goed in mijn keuken, trouwens, bij wie gaat wel altijd alles goed?!

Maar ik heb ook een geweldige vinding uitgeprobeerd die werkte! En ik leg je uit hoe je van elke notensoort pasta maakt. Zó bijzonder....  ga er even lekker voor zitten en lees weer gezellig  mee.

Dit is deel twee van de serie "Tijd in mijn keuken" en voordat ik begin met mijn weekmenu nog even iets over mijn keuze om vegetarisch te eten....

Vegetarisch eten

Voor nieuwe lezers - welkom trouwens - nog even kort waarom ik vegetarisch eet. Vegetarisch eten betekent voor mij geen vlees en vis en eveneens geen dierlijke grondstoffen in kant en klare producten. Denk aan gelatine in snoep, vleesbouillon enzovoort. Meer voorbeelden heb ik  niet zo snel, omdat ik eigenlijk geen kant en klare zakjes en pakjes gebruik. Zelf maken is namelijk veel leuker en je weet precies wat je binnenkrijgt.

Ik heb ruim een jaar veganistisch gegeten, dus helemaal zonder dierlijke producten. Veganisten eten geen eieren, zuivel en honing en dragen geen wol, leer en zijde....  Maar ze slikken wel supplementen anders krijgen ze tekorten. Ik heb een heel ernstig vitamine B12 tekort gehad en eet nu dus 'gewoon' vegetarisch met heel weinig zuivel.

 

Eieren komen van mijn eigen kipjes, honing van mijn eigen bijen..... het is alleen dat ik middenin de stad woon, anders had ik ook een geit in mijn tuin.... ;)

Ik eet nu zo'n 20 jaar vegetarisch en mijn belangrijkste reden om vegetarisch te gaan eten was mijn eigen gezondheid. Vegetarisch eten is veel gezonder: vegetariërs leven langer, hebben minder kans op hart- en vaatziekten, minder kans op dik worden en bevallen gaat sneller. Alleen over het laatste kan ik meepraten. Mijn bevallingen waren geen feestje, maar ze gingen wel snel. Dus dát klopt in ieder geval ;)

Verder weegt zeker ook het dierenleed in de intensieve veehouderij en de enorme belasting voor het milieu mee, om vegetarisch te blijven eten. Aan tafel met de kids hebben we daar geregeld gesprekken over. Het vegetarisch opvoeden van kinderen is overigens geen enkel probleem. Mijn kids zijn super gezond, groot en sterk. Rond een jaar of twaalf mogen ze zelf kiezen of ze vlees gaan eten. Tot nog toe eet alleen oudste dochter - vanaf haar elfde -  af en toe vlees....

Een uitgebreidere samenvatting waarom ik vegetarisch eet staat onder het kopje 'Over Tamar'

Mijn weekmenu

En de inspiratie en motivatie voor dit blog zijn met name de lekkere, kraakverse groenten uit mijn eigen moestuin. En dat is waar ik mee eet...

Zou ik het dit jaar redden om het jaarrond toe te komen met de groentes uit mijn moestuin? Dat is elke keer weer mijn streven.... 

Op zondag aten we hartige taart met aardperen. Samen met krootjes zijn aardperen nog zo'n beetje de voornaamste groente uit mijn moestuin. In deze taart combineer ik ze met aardappelen. De romig-zalvige vulling is erg lekker. Wat geraspte wortelsalade erbij en klaar is de zondagse maaltijd.

Op maandag aten we ècht Hollands... gekookte aardappelen, geraspte en gestoofde krootjes en een biologische groenteburger erbij. 

Op dinsdag aten we snijbonen. Helemaal geen wintergroente, maar in de zomer geoogst uit eigen tuin en ingevroren. Ik at een Oosters gerecht van mie met snijbonen en kokosmelk. Klik je hier  dan kom je bij het recept.

Ik telde gelijk de hoeveelheid ingevroren groente die ik nog op voorraad had en dat bleek tegen te vallen.... Nog maar één courgette (waar zijn ze allemaal gebleven??) en hierna nog voor twee maaltijden bonen. 

Op woensdag aten we Peruaans, weer een zonovergoten maaltijd. Ik heb nog vier grote pompoenen van mijn overvloedige oogst. De pompoenen die ik buiten had gelegd zijn inmiddels op. Deze lagen in de schuur, maar gaan nu ook hard met zachte plekjes die erin verschijnen. Nu ja.... even wegsnijden en dan is de rest van de pompoen nog prima te eten. Maar ik ga er wel goed op letten. Deze week staat er twee keer pompoen op het menu. En dit is dus Locro de Zappolo! Met nog een paar sperziebonen en verse munt uit de tuin.

 Donderdag was het tijd voor rode kool. Deze echte wintergroente kocht ik biologisch. Ik had 'm eigenlijk nodig voor nieuwe foto's bij een oude blog. :)

Ik maakte de rode kool super snel klaar met rijst en pinda's in dit gerecht. Maar het was een grote kool, dus volgende keer eten we nog eens rode kool, maar dan anders...

Op vrijdag aten we nog een keer pompoen. Nu met zelfgeraapte hazelnoten en spaghetti.

Lekker herfstig....  

Kijk voor alle ingrediënten en de bereidingswijze bij het recept.

De verse peterselie staat trouwens in mijn kasje. Ik had twee plantjes gewoon uit de supermarkt en met deze zachte winter groeien ze gewoon door.

Op zaterdag hadden we weer een uitje waar ik veel zin in had.

Bij Jacky zouden we een tapas workshop volgen en heerlijk tapas eten.

Het was niet alleen super gezellig, maar Jacky, die ooit in Spanje woonde, legde ook uit waar tapas vandaan komt, waarom mensen tapas aten en hoe ze in de loop van de tijd veranderd zijn. Er stond al heel erg veel lekkers klaar. Schaaltjes met zongedroogde tomaatjes, groene en zwarte olijven, kappertjes, geroosterde artisjokken, kaas, ham, stokbrood en daarnaast kwamen er nog allemaal warme gerechten op tafel: geroosterde groene asperges, gemarineerde aubergines, gegrilde courgettes... ik ben de tel kwijt geraakt.

En hoe ik eigenlijk aan deze etentjes kom?

Da's ook wel een leuk verhaal. Eén keer per jaar hebben we in de kerk een speciale feestzondag waarbij we met ludieke acties en artikelen - en veel food - geld ophalen voor o.a. een jongerenzendingsreis. Eén van mijn favoriete onderdelen is de talentenveiling. Een heuse veilingmeester hamert de talenten af die vooraf door mensen zijn aangeleverd. Zó kun je elk jaar het talent van een high tea kopen, of een lekkere taart die wordt afgeleverd op bestelling, of een massage, of een babysitter inhuren, enz. enz.….

En via de restaurantveiling heb ik vorig jaar zo'n vijf etentjes gekocht... die bewaar ik lekker voor deze tijd van het jaar. We komen bij mensen thuis, waar we niet zo vaak komen, we praten bij met mensen die we niet elke week spreken en er wordt heerlijk voor ons gekookt. Ik vind het een super uitvinding en in deze januarimaand gaan we 'gratis' heel wat keertjes uit eten....

Als mensen bij mij komen lunchen of dineren, zeg ik altijd dat ze juist in de zomer of het najaar moeten komen, want dan heb ik een overvloed aan verse groenten om mee te koken...

Bakken

Deze week wilde ik bakken zonder eieren. Mijn kipjes begonnen in december met eieren leggen, maar op onverklaarbare wijze zijn ze er ineens mee gestopt. Jammer.... maar ja, ik ben zo'n raar mens dat dan geen eieren gaat kopen. Liever eet ik ze dan een week niet en wacht ik tot ik weer eitjes ga krijgen. Zelf kippen hebben en eieren in de winkel kopen, gaat voor mij niet samen.

Dus koekjes zonder eieren.

En dat kan best...   Op mijn bakpagina heb ik achter elk recept een afkorting gezet zodat je kunt zien of een baksel suikervrij, glutenvrij, eivrij, lactosevrij of vegan is. Belangrijk als je anders móet eten vanwege je gezondheid en handig als je eens iets anders wilt kiezen.

Ik begon met lekkere appel-kokos-notenkoekjes. Ik dacht dat ik in de schuur nog goudreinetten had liggen, maar dat was niet zo. Maakt niet uit, ik had wel twee kisten Elstar staan en die gaan buiten een koelcel - ook al is het in de schuur koel - toch hard achteruit. Dus een 'lelijke' appel gezocht met een plekje erop, kan die mooi in deze koekjes. Je bakt ze trouwens als een soort plaattaart en snijd daarna de koekjes zo groot of klein als je wilt. Ze zijn niet alleen zonder ei, maar helemaal vegan, dus ook lactosevrij.

Tegelijk met deze koekjes, wilde ik een nieuw koekje uitproberen en ik pakte mijn Sinterklaascadeau erbij....

Ik had weer een nieuw product gekocht om eens uit te proberen.

Ik dacht dat ik gepofte quinoa had gekocht, dus wilde ik deze makkelijke koekjes erbij maken.

Dan heeft tenminste iedereen wat te kiezen.

Maar toen ik het zakje pakte, bleek het te gaan om....

juist, om couscous.

Geen probleem, dacht ik, gebruik ik dat gewoon....

Dus ik ging verder.

Voor deze koekjes had ik maar vier ingrediënten nodig:

Kokosolie, amandelpasta, gepofte quinoa en chocolade... en geen oven!

Ik had geen amandelpasta, maar besloot dit in een kleine hoeveelheid zelf te maken. 

Noten zijn oliehoudend en als je noten lang mixt, komt die olie er vanzelf uit en ontstaat er een pasta. 

Vergelijkbaar met pindakaas, hoewel pinda's officieel geen noten zijn.

Ik heb altijd rauwe en biologische noten op voorraad, wat goedkoper is dan een potje amandelpasta van ruim 5 euro te kopen.

Ik gebruik een speciaal hulpstuk die ik bij mijn staafmixer kocht. Hiermee worden noten snel fijngemalen tot meel. Maar wil je de olie uit de noten krijgen, dan moet je nog zo'n 4 à 5 minuten langer doormixen.

Op een gegeven moment duurde dat me te lang en besloot ik de amandelpasta een handje te helpen, ik voegde zelf wat olie toe. Maar ja, welke olie kies ik dan?? Olijfolie is te sterk van smaak, zonnebloemolie misschien?

Maar..... ik bedenk me dat ik echte amandelolie in huis heb. Want voor mijn zelfgemaakte zalf en lippenbalsem gebruik ik amandelolie als draagolie.

Deze staat alleen niet in de keuken, maar in mijn badkamerkastje. Er staat op dat het niet voor consumptie geschikt is, maar daar denk ik anders over. Het is een biologisch product en het enige wat er in zit, is pure amandelolie.

Dit soort waarschuwingen worden namelijk vaak gebruikt als disclaimer..... 

Maar je kunt meer eten dan je denkt. 

Dus ik goot een theelepeltje amandelolie bij het notenmeel et voilá! Klaar was de amandelpasta.

Als je dit zelf met andere flesjes of potjes wilt gaan proberen, lees dan wel goed het etiket!

Anders voeg ik bij deze blog een disclaimer toe ;)

De koekjes maak ik door de amandelpasta, kokosolie en die couscous-nog-wat door elkaar te roeren en in rondjes op een bakplaat leggen.

Doordat ik de kokosolie gesmolten had, was het geheel vloeibaar geworden en moeilijk tot koekjes te vormen, Dus het ziet er heel rommelig uit. Als je ze echter laat opstijven in de koelkast, wordt het wat!

Voordat je ze gaat eten, mogen ze nog even in vloeibare chocolade gedoopt worden.

Okay.... ik volgde het recept en kwam er toen achter dat ik …...

écht helemaal het verkeerde ingrediënt heb gebruikt. 

Niet alleen verving ik de quinoa door couscous, maar wat 'gepoft' moest zijn, was 'geroosterd'.

En ik kan je vertellen: dit maakt een groot verschil: de couscous was en bleef keihard.

Dit was niet te eten in deze koekjes.

Nu pas las ik de verpakking wat beter en zag ik staan dat deze geroosterde parelcouscous kan worden gebruikt zoals je risottorijst gebruikt.... Dát moet dus heel lang koken voordat het gaar is.

 Blunder!

Maar wat nu?!

Ik wilde de koekjes - of hoe je ze moet noemen - al met bakpapier en al in de vuilnisbak gooien, 

tot ik naar buiten keek. (Weggooien is altijd zonde!)

Daar staat mijn denneboom met vogelvoer nog in de tuin èn mijn kipjes 

scharrelen hier ook onder en tussendoor.

Noten, vet en graan..... dat zit in dit recept en dat is prima vogelvoer.

Ik kon de koekjes niet in de boom hangen, dus legde ik ze neer.

De kippen kwamen er - uhm, ja.... als de kippen - op af en smulden deze biologische koekjes in no-time op.

Zo is het toch nog ergens goed voor.... :)

Later in de week bakte ik overheerlijke 

 Cinnamon rolls of op z'n Nederlands: kaneelbroodjes.

Naast dat ze eivrij zijn, zit er ook heel weinig suiker in. Als je dat zo wilt houden, moet je ook de glazuurstrepen achterwege laten. Anders zijn die wel erg lekker.

Iedereen hier in huis vindt deze cinnamon rolls zó lekker dat ze een dag later al op zijn. En ik had een hele bakplaat vol!!


Dus op zaterdag besloot ik heerlijke bounty's te maken.
Maar daarover meer bij mijn blunder.

Bij al deze baksels smaakt een kopje thee lekker, maar extra lekker vind ik altijd verse muntthee. Maar ja, in de winter groeit er meestal geen verse munt; deze zachte winter echter wel! Je hebt verschillende soorten munt en ik heb vorige zomer een stekje echte watermunt bij mijn munt-wildernis geplant. Deze smaak is krachtiger en erg lekker! Ook het plantje lijkt wel wat sterker.

Ik geniet er maar gewoon van!

Bijzonder!

Het volgende idee zag ik ergens voorbij komen en met zoonlief maakte ik het na: een fruitolielampje.

Je hebt alleen zonnebloemolie nodig en een mandarijn.... Beter gezegd de mandarijnenschil, de mandarijn eet je lekker op. Pel de mandarijn zó dat er een halve schil overblijft èn…. heel belangrijk, het witte binnenste 'steeltje', waar de partjes mandarijn omheen zitten.

Die laat je vast zitten!

Wij sneden de schil even in en konden met veel moeite de partjes mandarijn eruit halen om vervolgens een halve schil met het binnenste wit over te houden. Deze schil vullen we voor de helft met zonnebloemolie.

Zet de mandarijn met olie op een schoteltje.

Neem een aansteker en steek het bovenste witte puntje aan. Dit gaat namelijk als lont fungeren.

Deze lont moet door het vlammetje er een tijdje tegenaan te houden, wat droger worden en tegelijk de olie opzuigen.

En dan na diverse pogingen....

Het brandt!!

Hoe geweldig is dát!

Natuurlijk probeerden we het ook met een sinaasappel. Deze schil is wat steviger en verrassend genoeg zijn de partjes sinaasappel makkelijker uit de schil te halen.

Ik heb er geen foto van, maar geloof me, het werd in de keuken een echt fruitolielampjes-feest!!

Wassen

Wassen heeft niet echt met de keuken te maken, want daar is alleen een vaatwasser te vinden.... zou je denken! Toch hoort dit verhaaltje thuis in mijn keuken. Ik maak al een aantal jaar mijn eigen wasmiddel. Heel eenvoudig te doen.... het is goedkoop, wast goed en is veel beter voor het milieu.

Het  bonte wasmiddel was op en ik maakte een nieuwe voorraad. Lees hier hoe je zelf wasmiddel maakt en nog meer tips over de was. Sinds deze maand maak ik ook wasverzachter, met kokosgeur.

 

 Het is  heel simpel te maken, de was wordt lekker zacht en het is goed voor het milieu en je portemonnee. Het blog hierover post ik volgende week. Blijf lezen.....

Natuurlijk deed ik teveel dingen tegelijk en blunder nummer 2 keek om de hoek: ik liet het wasmiddel overkoken. En dat terwijl ik nota bene in mijn blog erbij heb geschreven dat je moet oppassen omdat het zeepwater snel overkookt.  Mijn hele gasfornuis zat onder een witte smurrie..... hoewel het wel lekker fris rook.

Gelukkig, met een voorraad van 1 liter wasverzachter en 1,5 l wasmiddel kan ik weer even vooruit.

Blunder van de week

Oeps.... er kwamen al een paar blunders voorbij, maar nu komt toch wel de ergste....

Het heeft te maken met de bounty's die ik wilde maken....

Uiteindelijk zijn de bounty's goed gelukt, zie foto.

Maar in het proces eraan voorafgaand ging het niet goed.

Als je het recept voor bounty's leest, zie je dat ik voor de vulling maar drie(!) ingrediënten gebruik. Maar de kokosolie en mijn eigen gekristalliseerde  honing zijn beiden niet vloeibaar. Dus toen ik alles door elkaar wilde mengen in de keukenmachine, merkte ik dat de homogene massa die zou moeten ontstaan, niet zo snel kwam.

Natuurlijk, de kokosolie en de honing moeten vloeibaar zijn. Dat had ik beter vooraf kunnen doen. Nu zit het al in de kom van de keukenmachine. Maar zoals ik mijn zoon - die nog wel eens moeilijk kan denken -  altijd vertel: voor elk 'probleem' zijn er zeker drie oplossingen. 

De houtkachel brandt en natuurlijk kan die warmte ervoor zorgen dat in ieder geval de kokosolie smelt.  (De smelttemperatuur van kokosolie is 26 graden). 

Op onze bijzondere kachel past in de hoek net één pannetje. Dit staat dan precies boven het vuur. Maar op zaterdagmiddag was de kachel net extra warm gestookt, dus een kom daarop zou niet zo slim zijn....

Ik pakte een metalen onderzetter en zette de kom er op. 

Ondertussen kookte mijn wasmiddel over en was ik nog met wat anders bezig. Overigens werk ik verder nooit chaotisch ofzo..... ;)

En toen ik na ongeveer 5 minuten besloot verder te gaan met de bounty-vulling, was niet alleen de kokosolie vloeibaar geworden, maar de kom zelf ook!

In plaats van een strakke ronde rand van hard kunststof was er een golvende vloeibare rand ontstaan. Oh, nee!!

Kun je het zien op de foto?!

Wat moest ik doen?

Ik besefte opeens ook dat de rand snel hard zou worden in deze vorm als ik 'm van de warmtebron zou afnemen.

Dus ik zette gelijk het deksel erop. Dat moet zichzelf vastdraaien en werkt als beveiliging. Zo kun je de kom nooit openen als de keukenmachine raspt, snijdt of mixt.

En  oh wonder.... je raadt het nooit: ik zette de kom met het deksel dat net paste, op de basis van de keukenmachine en hij deed het nog!!

Ik maakte de bounty's klaar en uiteindelijk smaakten ze heerlijk!

Eind goed, al goed, zou je denken. 

Maar hier komt het dilemma van de week:

Dilemma van de week

Ik ben ontzettend zuinig opgevoed en soms weet ik niet precies wanneer ik iets moet wegdoen.

Mijn criteria zijn erg ruim. Pas als iets kapot is en ècht niet meer werkt, dan kan het weg.

Dat is de reden dat ik ook wel een beetje moeite had met m'n nieuwe keuken. Want de oude was nog niet kapot en ik kon er nog prima in werken.

En nu weer de keukenmachine waarvan de rand van de kom uit model is. 

Maar ja..... de keukenmachine werkt nog wel. Ik kan er nog in mixen.....

Zal ik gewoon door gaan met deze machine te gebruiken, tot hij echt kapot gaat?

Of is het nu toch tijd voor een nieuwe?

Weeg daarbij mee dat hij al zo'n 15 jaar oud is en ik hem toendertijd tweedehands heb gekocht.

Dilemma....  wát zou jij doen?

Gun jij jezelf makkelijk iets nieuws? Wat is jouw 'weggooi-criterium'?

En nu mijn antwoord op het dilemma van vorige week over de komkommers uit de winkel.

Ik koos uiteindelijk toch voor de biologische komkommer, al komt die dan helemaal uit Spanje.

En nu wacht ik tot het zomer is, voor ik weer komkommer eet.... :(

Nog 123 dagen.... :)